Był to autobus już w wersji typowo miejskiej. Z racji tego zrezygnowano z bagażników podłogowych, co umożliwiło obniżenie stopni wejściowych do pojazdu. Autobus był wyposażony w dwie pary czteroskrzydłowych drzwi pasażerskich sterowanych elektropneumatycznie. Pierwsze modele Autosana H9-35 dodatkowo posiadały osobne drzwi dla kierowcy. Autobus oferował 24 miejsca siedzące i 44 stojące. Potrzeby przewozowe w tamtych latach, jednak były dużo większe, i w rzeczywistości przewożono ilości pasażerów, które przekraczały liczbę osób zakładane przez producenta autobusu. Skutkiem długotrwałych przewozów zbyt dużej liczby pasażerów, były dość szybkie niszczenie opon, które dziurawiły się z powodu tarcia o nadkola. Dość szybkim uszkodzeniom, ulegała też kratownica co powodowało szybką kasację części pojazdów.
W autobusie wykorzystano wiele elementów krajowej produkcji pochodzących między innymi z samochodu Polski Fiat 125p i z licencyjnego Jelcza PR100. Zastosowano wydajne ogrzewanie z kilkoma nagrzewnicami nadmuchowymi. Napęd stanowił silnik Andoria 6C107 o mocy 138 KM sprzężony ze skrzynią biegów S5-45, 5-biegową manualną produkcji FPS Tczew.
Autobusy dostarczano do MPK Rzeszów w czterech transzach w roku 1976. Pierwsza z nich w styczniu 1976 r. gdzie autobusy otrzymały numery taborowe od #253 do #267. Druga dostawa z maja 1976 r. gdzie autobusy oznaczono numerami od #270 do #275. Trzecia dostawa z lipca 1976 gdzie autobusy otrzymały numery od #276 do #279, a ostatnia z sierpnia 1976 r gdzie dotarły ostatnie #281 i #282.
Od 1977 roku zaczęto dostarczać nową wersję autobusów Autosan H9-35. Zlikwidowano drzwi dla kierowcy i unowocześniono system sterowania drzwi pasażerskich. Zmodernizowano system ogrzewania wnętrza udoskonalając go. W układzie jezdnym zmodernizowano oś przednią. Nowszą wersję autobusu Rzeszów otrzymał w dwóch transzach. Pierwsza z nich z lipca 1977 r. gdzie autobusy otrzymały numery od #284 do #291, Drugą dostawą z sierpnia 1977 dotarły do Rzeszowa autobusy od numeru #292 do #306.
W 1978r w dostarczanych autobusach wprowadzono nowy układ kierowniczy oraz zamontowano nowe koło kierownicy pochodzące z licencyjnego Berlieta, zastępując wcześniejsze z ciężarowego Stara. Autobusy H9-35 z tymi modyfikacjami również przychodziły w dwóch transzach. Pierwsza transza dotarła do MPK w sierpniu 1978 r. i oznaczono autobusu numerami od #314 do #330. Druga dostawa z września 1978 r. autobusy otrzymały z kolei numery #331 do #340.
W kolejnych latach dostarczono jeszcze kilka pojazdów modelu H9-35.
We wrześniu 1979 r. pojawiły się autobusy oznaczone numerami #360 do #366.
Ostatnie dwie sztuki Autosanów H9-35 trafiły do rzeszowskiego MPK końcem marca 1980 roku – były to wozy o numerach #375 i #376.
Z powodu szybko niszczejących kratownic, o których wspomniałem na początku artykułu Autosany H9-35 zaczęto wycofywać z eksploatacji już w 1980 i 1981 r. Kolejne z nich wycofywano sukcesywnie
w następnych latach. Ostatnie sztuki wycofano pod koniec grudnia 1986 roku.
Znaczna część autobusów uniknęła jednak kasacji, ponieważ została przekazana lub odsprzedana dla klubów sportowych oraz przedsiębiorstw i innych podmiotów. Wiele z nich posłużyło również za „działkowe altany”. Ostatnim egzemplarzem modelu H9-35 używanym w MPK Rzeszów był wóz o numerze #365. W kwietniu 1986 r. został przekwalifikowany na pogotowie techniczne. Używano go w tej roli do kwietnia 1989 r. kiedy został sprzedany w przetargu.
Łącznie MPK w Rzeszowie eksploatowało aż 86 pojazdów z modelu H9-35.
Autosan H9-35 zdominował tabor rzeszowskiego MPK na kilka lat, po czym został wyparty przez nową produkcję z Jelcza. Zyskał przy tym wielką popularność i sympatię pasażerów podróżujących w tamtych czasach.
Zdjęcia autobusów Autosan H9-35 o nr taborowym #278 i #306 udostępnił nam Pan Wojciech Turżański – dziękujemy za udostępnienie.
Zdjęcia Autosana o nr taborowym #94 należącego do Galicyjskiego Stowarzyszenia Miłośników Komunikacji z Nowego Sącza, który gościł w Rzeszowie podczas obchodów 70-lecia komunikacji miejskiej wykonał Administrator strony Dariusz Bialic.
Zdjęcie autobusu Autosan H9-35 udostępnił nam sam jego producent, firma Autosan Sp. z.o.o z Sanoka – serdecznie dziękujemy!
Zdjęcie Autosana o numerze taborowym #337 udostępnił nam Pan Rafał Kulig – serdecznie dziękujemy !