Dzisiejsza linia numer „1” ma niewątpliwie korzenie w pierwszym utworzonym w Rzeszowie połączeniu z 1948 roku. Chodzi oczywiście o połączenie autobusowe Pobitno (brama cmentarza) – Dąbrowskiego (osiedle) wykonywane jedynym wówczas autobusem marki Fiat. Obecnie każdy z pasażerów kojarzy dane połączenie z numeracją linii lecz zanim jednak doszło do cyfrowego oznaczania, autobusy wyposażano jedynie w tablicę informacyjną z napisem przystanku początkowego i końcowego na wzór autobusów PKS. Dopiero w późniejszym okresie do kolejno powstających połączeń przypisywano numerację linii, a tablice kierunkowe były już tylko uzupełnieniem w informacji kursowania autobusu.
Skąd „jedynka”? Bo to pierwsza linia stworzona przez ówczesny MKS. Przez wiele lat przechodziła ona wiele modyfikacji. Z informacji, które znajdują się w sprawozdaniu opisowym do bilansu MPGK z 1955 roku, autobus linii „1” kursował już na innej, nieco dłuższej trasie, czyli Pobitno – Zwięczyca. Natomiast początkiem kwietnia 1957 roku podzielono to połączenie na dwa odrębne i skrócono trasę linii „1” tylko do odcinka Pobitno – Pl. Wolności. Tego samego roku w związku ze zmianą koncepcji w funkcjonowaniu komunikacji miejskiej w Rzeszowie i utworzeniem innowacyjnej linii „0”, która miała mieć charakter priorytetowy, nastąpiły dalsze zmiany na wszystkich połączeniach. Do trasy „0” przypisano inne połączenia nadając im klasyfikację jako linie dojazdowe i podrzędne. Tak więc i „jedynce” zamieniono przystanek z Pl. Wolności na Dworzec PKP, który stał się w ten sposób punktem przesiadkowym do dalszej komunikacji po mieście.
Na początku 1961 roku linię „1” ponownie przedłużono. Stało się tak po likwidacji innego połączenia, z Placu Farnego do Staroniwy. „Jedynka” przejęła tę linię wydłużając swoją trasę. Do Staroniwy autobusy kursowały z pominięciem przystanku przy Dworcu PKP, ponieważ skierowano je bezpośrednio z ul. Lwowskiej na ulice 1 Maja (Jana III Sobieskiego) i Turkienicza (Ks. Jałowego). Ciekawostką jest, że w późniejszym okresie, na czas remontu ul. 1 Maja (Jana III Sobieskiego), wszystkie kursujące tamtą ulicą linie skierowano na objazd, który przebiegał od Placu Wolności zaraz po wjeździe w ul. 1 Maja (Jana III Sobieskiego) ulicami: Żeromskiego, 22 Lipca (Cieplińskiego) (pierwsza lokalizacja tej ulicy), Asnyka, Okrzei, Kopernika, Bernardyńska do ul. Turkienicza (Ks. Jałowego). Obecnie przejazd tymi ulicami byłby bardzo utrudniony, a raczej w większości niemożliwy. Wielokrotnie jeszcze trasa linii „1” ulegała takim zmianom z powodu remontów nawierzchni ulic, ale były to zdarzenia incydentalne i trudno je wszystkie wymieniać.
Inną ciekawostką jest, że w lutym 1964 roku powstało realne zagrożenie skrócenia trasy „jedynki” i przeniesienie kursów z istniejącej pętli w dzielnicy Staroniwa do usytuowanego bliżej centrum Rzeszowa budynku szkolnego, a wszystko za sprawą roszczeń właścicielki terenu, na którym zawracały autobusy. Roszczenia okazały się tak naprawdę tylko prośbą o wydanie przez MPK kilku bezpłatnych biletów dla właścicielki placu i jej rodziny w zamian za dalsze darmowe korzystanie przez autobusy z tego miejsca. Mimo tego, że MPK cały czas korzystało z tego placu nie płacąc ani grosza, dyrekcja uznała, że zachowanie dawnej trasy linii „1” leży wyłącznie w interesie mieszkańców Staroniwy, więc skargę odrzucono. Mieszkańcy obawiając się skrócenia trasy, za własne pieniądze wykupili kilka biletów dla tej pani, byleby tylko trasa „jedynki” pozostała niezmieniona. Dodatkowo jeszcze mieszkańcy sami odśnieżali dwukilometrowy odcinek drogi by autobusy mogły dojechać na pętle, jednak z tym dojazdem bywało różnie, na co dyrekcja MPK rozkładała bezradnie ręce. Kolejna zmiana na trasie nastąpiła w 1965 roku, a było to przedłużenie linii z przystanku Pobitno cmentarz do ul. Konfederatów Barskich. W 1968 roku „jedynkę” obsługiwało już 4 autobusy w godzinach szczytu i 2 poza nim. Na prośbę pasażerów w ciągu roku dodano jeszcze jeden kurs w godzinach wieczornych, a dwa autobusy kursujące w godzinach szczytu (BIS) rozpoczynały wcześniej pracę w popołudniowym szczycie, co odebrano z wielkim zadowoleniem. Natomiast w listopadzie tego samego roku skierowano dodatkowy autobus do obsługi tej linii zwiększając tym samym częstotliwość kursowania. W 1969 roku ponownie wydłużono trasę o ponad 2 km, tym razem ze Staroniwy do Kielanówki. Jak zapewniają źródła historyczne z 1971 roku częstotliwość kursów na trasie „jedynki” wynosiła w dni robocze: w szczycie co 12 minut, a poza nim co 23 minuty. Natomiast w dni świąteczne co ok. 40 minut. W tych czasach jak widać owa częstotliwość była lepsza, jak ta w dzisiejszych. Na koniec 1974 roku linię te obsługiwało już 7 autobusów w szczycie przewozowym i 3 poza nim. Dodatkowo dla odciążenia połączenia powstała mutacja tej linii polegająca na wprowadzeniu skróconej trasy oznaczonej „1-BIS”. Autobusy w godzinach szczytowych pokonywały trasę długości 4,4 km z przystanku przy ul. Konfederatów Barskich przez Lwowską, Lenina (Piłsudskiego), Kordeckiego do Turkienicza (Ks. Jałowego) i powrotnie przez Rondo PKWN (Rondo Dmowskiego) do dzielnicy Pobitno. Natomiast podstawowa trasa linii „1” wynosiła 10,3 km i przebiegała z ul. Konfederatów Barskich przez: Lwowską, Lenina (Piłsudskiego), Rondo PKWN (Rondo Dmowskiego), Reymonta, Wyspiańskiego, Wita Stwosza, Gwardzistów (Langiewicza) do Kielanówki, a powrotnie po dojechaniu na ul. Wyspiańskiego ulicami: I Armii WP, Sportową, Krakowską, Turkienicza (Ks. Jałowego) do Ronda PKWN (Rondo Dmowskiego), by przez Lenina (Piłsudskiego) dotrzeć na Pobitno. Skrócona linia „1-BIS” została zakwalifikowana do linii miejskich, a „1” do podmiejskich.
W kwietniu 1975 roku zmieniono lokalizację pętli z ul. Konfederatów Barskich-remiza na ul. Załęską. W ten sposób ponownie przedłużono trasę linii o kilka przystanków wchodząc tym samym na teren Załęża, którego mieszkańcy z radością przyjęli ten fakt. Przygotowano na tę okoliczność wielkie powitanie. Kierowcę autobusu serdecznie powitały członkinie miejscowego zespołu artystyczno-śpiewaczego „Kumoszki”, strażacy z OSP i mieszkańcy. Pomocy w utwardzeniu placu manewrowego udzieliły przedsiębiorstwa, w których byli zatrudnieni mieszkańcy Załęża, taka społeczna inicjatywa w PRL-u. Pętlę przy remizie strażackiej na ul. Konfederatów Barskich wykorzystywano jeszcze wielokrotnie w przypadku remontów przejazdu kolejowego i naprawy nawierzchni ulic w tym rejonie. W lipcu 1976 roku na linii „1” poczyniono cięcia. Trasę z Załęskiej skrócono do ul. Wyspiańskiego. Spowodowane to było uruchomieniem nowej linii „35” z Pl. Wolności (obok ul. Abahamsberga) do Kielanówki, będącą reaktywacją zawieszonego w 1961 roku połączenia.
W marcu 1980 roku na liczne prośby mieszkańców osiedla Gwardzistów (Osiedle Kmity) przedłużono trasę „jedynki” o kilka przystanków do pętli przy ul. Wita Stwosza. Nadchodzący kryzys gospodarczy w kraju nie oszczędził też rzeszowskiego MPK, które drastycznie musiało pozawieszać niektóre linie komunikacyjne. Jesienią 1981 roku zlikwidowano linię „15” kursującą z mini dworca przy ul. Bardowskiego do Przybyszówki cegielnia. Potrzeby mieszkańców os. Gwardzistów zaspokajały już inne połączenia, więc końcem lutego 1982 roku wprowadzono zmiany w kursowaniu linii „1”. Autobus zjeżdżając z Wiaduktu Śląskiego pojechał nową trasą, prosto Krakowską do pętli w Przybyszówce obok cegielni. Kolejne zmiany na tej linii odnotowujemy w dalszych latach i głównie w dzielnicy Załęże, gdzie powstawały nowe pętle. Jedna z nich była na ul. Potockiego za stadionem piłkarskim w bliskości przystanku PKP, a następnie przedłużono tę trasę do nowej pętli przy Akademii Rolniczej. Kolejny plac manewrowy powstał pod Zakładem Karnym oraz dalej, na terenie giełdy samochodowej przy ul. Spichlerzowej. Trzecia lokalizacja to parking obok Elektrociepłowni przy ul. Ciepłowniczej. Kilka lat temu zlikwidowano też uciążliwy przejazd kolejowy zastępując ten odcinek drogi nowym traktem. Obecnie kursy do Akademii Rolniczej realizuje linia „11”, więc „jedynce” pozostały tylko do obsługi pętle przy EC, ZK i na dawną giełdę samochodową. Z drugiej strony trasy tej linii autobus zawraca nadal na ul. Krakowskiej, ale nieco dalej niż dawniej. Obecna trasa linii”1″ przebiega następująco : Krakowska granica – Piłsudskiego – Plac Wolności – Lwowska – Żołnierzy I Armii WP – Konfederatów Barskich – Załęska – Sieciecha – Rzecha – Załęska Zakład Karny. Linia wykonuje także wariantowe kursy do ul. Spichlerzowej Elewator oraz do ulicy Ciepłowniczej Elektrociepłownia.
