Powstawanie nowych linii komunikacyjnych w latach 60. ubiegłego wieku było ściśle związane z dostawami nowych autobusów do rzeszowskiego MPK.
Linia „12” jest tego kolejnym przykładem, bo właśnie późną jesienią 1966 roku nastąpiła kolejna dostawa „Sanów” z fabryki w Sanoku. Powiększenie taboru dawało wolną drogę nie tylko do zasilania istniejących już połączeń w dodatkowe autobusy, ale również do otwierania nowych tras i realizacji w ten sposób społecznych oczekiwań mieszkańców Rzeszowa i okolicznych wsi.
Linia „12” powstała zatem zaraz po wspomnianej dostawie nowego taboru. Dla zapewnienia mieszkańcom większych możliwości w korzystaniu z komunikacji miejskiej i odciążeniu innych połączeń, linię tę wyznaczono od przystanku na al. Bieruta (Okulickiego) w os. XX-lecia PRL do ul. Kasprzaka (Kwiatkowskiego) w dzielnicy Drabinianka. Ówczesna ul. Kasprzaka (Kwiatkowskiego) miała zupełnie inny przebieg w części terenu, na którym jest dzisiaj os. Drabinianka i rozpoczynała się od ul. Rejtana obok skrzyżowania z ul. Paderewskiego. Pierwszy końcowy przystanek „dwunastki” zlokalizowano na tej ulicy obok remizy strażackiej, a cała trasa linii „12” przebiegała następująco: al. Bieruta (Okulickiego) – Krakowska – Turkienicza (Ks. Jałowego) – 1 Maja (Sobieskiego) – Pl. Wolności – Lenina (Piłsudskiego) – Rejtana – Kasprzaka (Kwiatkowskiego).
Zadowolenie pasażerów z nowego połączenia rosło, a więc i apetyty mieszkańców z dalszej części os. Drabinianka również, stąd w następnych latach nastąpiły kolejne przedłużenia tej linii w kierunku Budziwoja. Początkowo linię te obsługiwał tylko jeden autobus, ale już początkiem lat 70. trasę tę pokonywały aż 3 autobusy w szczycie i 1 poza nim. Według stanu na 1971 rok linia ta była już skrócona, a przystanek początkowy zlokalizowano na ul. Turkienicza (Ks. Jałowego) obok rampy kolejowej. W listopadzie 1972 roku w związku z częściowym zamknięciem ul. Kasprzaka (Kwiatkowskiego), linia „12” kursowała tylko do skrzyżowania z dawną ul. Stromą. Wraz z oddaniem do użytku nowej obwodnicy południowej od kwietnia 1973 roku „dwunastka” zmieniła trasę i tak po wyjechaniu z pętli zlokalizowanej na granicy Drabinianki ze wsią Budziwój autobus jechał przez ul. Kasprzaka (Kwiatkowskiego), po czym skręcał na nową zaporę, a następnie ulicami Obr. Stalingradu (Hetmańska) i Szopena dojeżdżał do Placu Wolności i przez Lenina (Piłsudskiego) zmierzał do ul. Turkienicza (Ks. Jałowego).
Niespełna miesiąc wcześniej w tamtym okresie obowiązywała jeszcze trasa z Obr. Stalingradu (Hetmańska) przez Plac Gwardii Ludowej (Plac Śreniawitów), Marchlewskiego (Lisa Kuli) i al. 22 Lipca (Cieplińskiego) do Turkienicza (Ks. Jałowego), ale na wniosek pasażerów uległo to zmianie na tę opisaną powyżej. W niedługim czasie przedłużono też trasę wjeżdżając na teren wsi Budziwój, a już w październiku 1975 roku kolejno o kilka dalszych przystanków ustanawiając na kilka lat lokalizację pętli obok Zakładu Wylęgu Drobiu w Budziwoju.
W lipcu 1976 roku nastąpiła kolejna zmiana, tym razem w Rzeszowie i przenosiny przystanku początkowego z ul. Turkienicza (Ks. Jałowego) na ul. Grottgera – Dworzec PKP. Skrócenie trasy pozwoliło na częstsze kursowanie autobusu na tym połączeniu. Kolejne zmiany to już tylko przedłużenia linii i tak w Rzeszowie do ul. Trembeckiego – MPK, a w Budziwoju do skrzyżowania z drogą na Przylasek (przystanek Budziwój – Ruch). Kolejne pętle to ul. Poselska, a następnie ul. Budziwojska.
Warto też wspomnieć, że w latach 90. ubiegłego stulecia przeprowadzono generalny remont drogi w Budziwoju przez co nastąpiło skrócenie trasy „dwunastki” w bardzo dużym zakresie, bo tylko do stacji paliw.
Dla zapewnienia połączenia centrum wsi Budziwój z Rzeszowem uruchomiono dodatkowe kursy autobusów oznakowane liczbą „12” z tablicą informacyjną „Kurs przez Tyczyn”. Z jednej strony spowodowało to duże zamieszanie pasażerów wsiadających w Rzeszowie, a z drugiej spotkało się z wielką aprobatą mieszkańców Budziwoja jak i tych wsiadających po nowej wariantowej trasie. Pasażerom tak bardzo spodobało się to połączenie, że swoimi postulatami wymusili utworzenie stałej linii łączącej Budziwój, Tyczyn i Białą z Rzeszowem. Tak właśnie powstała linia „37”, ale o tej linii pisaliśmy we wcześniejszych postach . Przez pewien okres autobusy tej linii wykonywały również wariantowe kursy do zajezdni MPK przy ulicy Lubelskiej.
Od 2 września 2019r w związku z zamknięciem przejazdu pod wiaduktem kolejowym przy ul. Batorego wyznaczono objazd dla tej linii. Wówczas od pętli przy ul. Trembeckiego do przystanku Siemieńskiego Dom Studenta bez zmian, przy przystanku Żółkiewskiego/Chocimska utworzono tymczasową nawrotkę, gdzie autobusy tej linii zawracały i kierowały się z powrotem na ul. Siemieńskiego, gdzie skręcały w ulicę Maczka następnie w ulicę Lubelską , by przez ulicę Marszałkowską i aleję Piłsudskiego dotrzeć do Placu Wolności i od ulicy Targowej trasą już bez zmian do pętli przy ulicy Budziwojskiej. Również od 2 września 2019r linia nr 12 wykonuje wariantowe kursy do miejscowości Siedliska w gminie Lubenia, w miejsce zlikwidowanej wówczas linii nr 7 , o której to napiszemy w późniejszych postach.
Od 8 lutego 2021 r. w związku z zamknięciem i rozpoczęciem przebudowy mostu na rzece Przyrwa i brakiem możliwości wjazdu na dalszą część ul. Siemieńskiego linię skierowano bezpośrednio w ul. Maczka i trasa przedstawiała się jak opisana powyżej.
Na swoją nominalną trasę autobusy linii nr 12 powróciły od 19 grudnia 2022 r. Obecna trasa linii nr 12 przedstawia się więc następująco: Trembeckiego ZTM – Siemieńskiego – Żółkiewskiego – Batorego – Styki – Orzeszkowej – Batorego – Bardowskiego Dworzec MPK – Głowackiego – Targowa -Szopena – Kilara – Hetmańska – Powstańców Warszawy – Kwiatkowskiego – Jana Pawła II – Budziwojska oraz wariantowe kursy do miejscowości Siedliska w gminie Lubenia.
Zapraszam na nagranie z przejazdu, za kierownicą jeden z naszych administratorów czyli
Trembeckiego – Budziwojska
Budziwojska – Trembeckiego
0 komentarzy